لذت عبادت

لذت عبادت

• در ضمن دعایی از خداوند می خواهیم که از (نسیم و) خنکی عفو و گذشت خویش و شیرینی یاد و رحمت خویش به ما بچشاند (1)

• اولیاء و دوستان خداوند به علت معرفت و جایگاهی که نزد خداوند دارند ، حاضر نیستند که لذت و شیرینی یاد خداوند را با چیزی عوض کنند و لذا در سیره ی آنان می خوانیم که در هنگام عبادت از هر چیزی جز یاد خداوند ، غافل می شدند و به مادیات و اطراف خود توجّه ای نداشتند و حاضر نبودند مانند برخی از مردم سریع ، عبادت خود را تمام کنند و هنگامیکه به تنهایی به عبادت می پرداختند ، مدت زمانی طولانی به عبادت و ذکر خداوند مشغول بوده و با تضرّع و شوق و رغبت ، خدای خویش را می خواندند ، گرچه هر انسانی نمی تواند همانند آنان به عبادت خداوند بپردازد ولی حداقل لازم است آنان را در این جهت الگوی خود قرار داده و به اندازه ی توان خود در انجام عبادت خداوند کوشا باشد .

• در دعایی که گذشت از خداوند می خواهیم که او شیرینی ذکر و یاد خود را به ما بچشاند ،  همانگونه که ملاحظه می شود در این دعا تعبیر به چشاندن شده است ، معمولاً واژه ی چشیدن را در مورد غذایی بکار می برند که مقدار کمی از آن را در دهان گذاشته تا از طعم و مزه ی آن با خبر شوند و چشاندن در جایی بکار می رود که فردی به دیگری مزه ی غذایی را بچشاند ، در این دعا نیز از خداوند خواسته شده که مزه و طعم و شیرینی ذکر خود را به بنده اش بچشاند ، بنابر این بنده به تنهایی و بدون مدد الهی نمی تواند در حد چشیدن نیز از شیرینی یاد خداوند بهره مند گردد ، و اگر بنده ای شیرینی یاد خداوند را بچشد ، دیگر حاضر نخواهد بود ذکر و یاد خداوند را با چیز دیگری عوض نماید .

تلگرام=t.m/farhangenamaz110

----------------------

1 -اَذِقْنِی بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلَاوَةَ ذِکْرِکَ وَ رَحْمَتِک‏ (بحارالأنوار  ج 94  ص  180)