قیام
- یکی از افعالی که نمازگزار در حال نماز انجام می دهد "قیام" است ، قیام که به معنای برخاستن و برپا شدن است ، حاکی از حرکت و عملی است که انسان در برابر پروردگار خویش انجام داده ، و تلاشی است که در جهت اطاعت از فرمان الهی به انجام می رساند ، همانگونه که نشستن کنایه از در جای خود قرار گرفتن و حرکت نداشتن است ، از این رو نماز گزار وقتی دعوت خداوند را مبنی بر عبادت می شنود ، برای این امر قیام می کند و برای اطاعت ، بر پا می ایستد .
- نماز گزار برای شروعِ نماز ، نخست قیام می کند ، ولی در ادامه ی نماز می نشیند ، این نشستن در نماز ، از بابِ از حرکت باز ایستادن نیست ، بلکه نشستن بنده در برابر مولای خویش و حاکی از کوچکی وحقارتی است که در برابر خداوند ، احساس می کند به تعبیر دیگر نماز گزار با زبان حال و با نشانِ عملی خود ، ابراز می دارد من بنده ی تو و تسلیم فرمان تو هستم ، لذا چون بنده ای کوچک وحقیر در برابر تو به رسم ادب بر زمین نشسته ام .
- علاوه بر اینکه نماز گزار اعتراف می کند اگر می ایستم و می نشینم به توان وقدرتی است که خداوند به من داده است و اگر چنین نیرویی را به من نمی داد قدرت ایستادن در برابر او را نداشتم ، ضمن اینکه نماز گزار درحالیکه ایستاده کتاب خداوند را و آیاتی را که بر بنده اش نازل نموده ، قرائت می کند و در حال نماز از خود چیزی را نمی گوید ، بلکه به تلاوت قرآن وذکر و تسبیح او می پردازد .
- از سوی دیگر نماز گزار می داند و در نظر می گیرد در برابر چه خداوندی ایستاده است و با چه حالی باید بایستد ، او در برابر خداوندی ایستاده که جبّار(1) ، مسلّط ، قاهر وقادر است ، لذا با حالت سرشکستگی در برابر خداوند می ایستد نه با حالت تکبّر و گردنکشی ؛ با حالت عجز ودرماندگی می ایستد ، نه با حالت توانگری ، با حالت فروتنی می ایستد نه با حالت غرور و خود خواهی ، با حالت اعتراف به تقصیر وکوتاهیِ خود در برابر خداوند می ایستد نه با حالت انکار.
----------------------
1- امام رضا علیه السلام : أَنَّ عِلَّةَ الصَّلَاةِ أَنَّهَا إِقْرَارٌ بِالرُّبُوبِیَّةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلْعُ الْأَنْدَادِ وَ قِیَامٌ بَیْنَ یَدَیِ الْجَبَّارِ جَلَّ جَلَالُهُ بِالذُّلِّ وَ الْمَسْکَنَةِ وَ الْخُضُوعِ وَ الِاعْتِرَاف . وسائل الشیعة ج 4 ص 8
تلگرام= @farhangenamaz110
درباره این سایت